Οι ρίζες της λέξης "ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ" κατάγονται από δυο λέξεις τις οποίες θεωρώ σχεδόν ιερές. "Κάλλος" και "¨Εργον". Το κάλλος, είναι η Ελληνική φιλοσοφική έννοια η οποία εμπνέεται από την Αρμονία, και ετυμολογικά σημαίναι ομορφιά, χάρη. Έργον σημαίνει, εργασία, δουλειά, οτιδήποτε παράγει ένας άνθρωπος, χειρονεκτικά, διανοητικά, επιστημονικά ή καλλιτεχνικά. ¨Καλλιέργεια" είναι η δράση που οδηγεί στην υποκίνηση της απόκτησης περισσότερης ψυχικής και σωματικής ομορφιάς, και της δημιουργίας περισσότερης ομορφιάς σε όλες τις πτυχές της ζωής ενός προσώπου, βοηθώντας το έτσι να παρατηρεί και να απολαμβάνει την υπάρχουσα αρμονία στον Κόσμο.
Η έννοια του Οικολογικού Εαυτού είναι κεντρικής σημασίας για τη σχολή της Βιωματικής Βαθιάς Οικολογίας, η οποία, με βάση το έργο του Νορβηγού φιλόσοφου Άρνε Νες (Arne Næss, 1912-2009), υποστηρίζει ότι μέσω της διαδικασίας της αυτοπραγμάτωσης, ένας άνθρωπος μπορεί να υπερβεί τον εξατομικευμένο "εγωιστικό" εαυτό και να φθάσει στον Οικολογικό Εαυτό. Ο Νες υποστηρίζει ότι, η περιβαλλοντικά υπεύθυνη συμπεριφορά, είναι μια μορφή αλτρουισμού, η οποία ιστορικά έχει μια επισφαλή ηθική βάση, συνήθως εμπλέκοντας και προτρέποντας τους ανθρώπους "να είναι καλοί". Στην Οικοσοφία του υποστηρίζει, ότι με τη διεύρυνση του εγώ-ευτού σε έναν οίκο-ευατό, προκύπτει μια περιβαλλοντικά υπεύθυνη συμπεριφορά, ως μια μορφή ιδιοτέλειας.
Ο πιο σημαντικός παράγοντας, που με έκανε να ασχοληθώ με αυτό το έργο, είναι η παράνομη υλοτομία και η αποψίλωση των δασών του πλανήτη, η οποία είναι υπεύθυνη για την κοπή 3 έως 6 δισεκατομμυρίων δέντρων ετησίως, και την καταστροφή τεράστιων δασικών εκτάσεων παγκοσμίως. Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι το ίδιο ανησυχητική, διότι λόγω της οικονομικής κρίσης, η τιμή του πετρελαίου έχει αυξηθεί, και καθώς είναι η κύρια λύση θέρμανσης για τα νοικοκυριά, πολλοί άνθρωποι δεν είναι πλέον σε θέση να αντέξουν οικονομικά το πετρέλαιο θέρμανσης, αντί αυτού στρέφονται στο ξύλο για να θερμάνουν τα σπίτια τους. Κατά συνέπεια, η μεγάλη ζήτηση σε ξύλο έχει οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου παράνομη υλοτομία στη χώρα, αλλάζοντας το οικιστικό και φυσικό της τοπίο.
Τα δέντρα είναι οι κίονες που στηρίζουν και κρατούν τη βιόσφαιρα σε μια σταθερή και ισορροπημένη κατάσταση. Σε κάθε δέντρο, χιλιάδες πλάσματα βρίσκουν καταφύγιο, και οι κοινότητες τους σχηματίζουν μοναδικά δάση και οικοσυστήμα που σφύζουν από ζωή. Είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος ο που διαδραματίζει κεντρικό και κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της κοινοτικής δομής των οργανισμών, και της λειτουργίας του οικοσυστήματος. Εάν ένα οικοσύστημα μπορεί να επιστρέψει σε μια κατάσταση κατά την οποία τα δέντρα ευδοκιμήσουν, τότε όλα τα άλλα είδη, που εξαρτώνται από αυτά, θα ευδοκιμήσουν επίσης. Τα είδη χαρακτηριζόμενα ως "Ακρογωνιαίοι λίθοι", διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στη διατήρηση του οικοσυστήματος και στη ρύθμιση της βιοποικιλότητας.
Ως καλλιτέχνης ψάχνω για άμεσες εμπειρίες μέσα στη Φύση, για επαφές που μπορεί δυνητικά να προκαλέσουν μια εμβάθυνση της εμπειρίας. Το μεγαλύτερο μέρος της πρακτικής μου, λαμβάνει χώρα σε εξωτερικούς χώρους στο φυσικό τοπίο, και η δημιουργική διαδικασία είναι έντονη και πλούσια. Επισκέφτομαι βουνά, θάλλασες, λίμνες, ποτάμια και συναντώ ζώα, δέντρα, και έντομα. Προκειμένου να έρθω σε επαφή μαζί τους, σκαρφαλώνω σε δέντρα, επικοινωνώ και παίζω με υδρόβια πλάσματα, επεκτείνοντας έτσι τα χέρια μου, και συνεπώς τον ίδιο μου τον εαυτό στο τοπίο. Είμαι ένας επισκέπτης που σημαίνει ότι κατάγομαι από έναν άλλο κόσμο, από το απομονωμένο κόσμο των ανθρώπων. Ο κύριος στόχος μου είναι η Φύση για να γίνει ο κόσμος μου. Κατά κάποιο τρόπο, θα ήθελα να αλλάξει η κλίμακα μου και να μπώ στον εκπληκτικό κόσμο της Άγριας Ζωής. Η ανθρώπινη κλίμακα δεν είναι πραγματικά σε ισορροπία με αυτή της άγριας ζωής. Ειδικά η αστική ανθρώπινη κλίμακα φαίνεται τόσο αδιάφορη ως προς τα άλλα μη ανθρώπινα ζώα. Αναφέρομαι στην κλίμακα ως μια στάση ζωής και όχι ως μια κατάσταση μέτρησης.
Μέσω του βίντεο-περφορμανς, της ενδοειδούς συνεργασίας (interspecies collaboration), και των land-art εγκαταστάσεων, έχω ως πρόθεση να καλλιεργήσω την οικολογική ταυτότητα μου, έτσι ώστε να δημιουργηθούν οικολογικές αυτοπροσωπογραφίες. Το μέρος που έχω επιλέξει να πραγματοποιήσω την εμβάθυνση του εαυτού μου, είναι το βουνό του Κόζιακα, ο φαντασιακός τόπος των παιδικών μου χρόνων.
Παναγιώτης Μπρέντας 2013
Καλλιέργεια
Καλλιεργώντας τον Οικολογικό Εαυτό
